[Blog] SuperSpetters op MBO Landstede

Ik kleed me aan, krijg ongevraagd kledingadvies van mijn puber en ga onderweg naar Zwolle.

Het is de laatste les voor het keuzedeel zwemmen. De leerlingen zijn uitgelaten. Bezig met het afronden van heel veel werkzaamheden, die - zoals het een goede puber betaamd - op het laatste moment nog moeten gebeuren. Veel vragen onderweg van de lerarenkamer naar het klaslokaal voor hun coach. Veel werkstukken die nog in haar hand gedrukt werden. Blije gezichten en enthousiaste kreten van de personen die geslaagd waren voor een vak of zelfs de opleiding. Diploma’s worden getoond aan hun docent. Ze vragen hoe laat zij volgende week aanwezig is. En nadat ze antwoordt ‘vanaf 08:00 uur’, wordt er een beetje gelachen. Op haar navraag geven ze grif toe dat dat wel heel erg vroeg is.

In de klas zitten al leerlingen – zover mogelijk achterin. Hoe herkenbaar. De docent vraagt de leerlingen naar voren te komen. Ondertussen vullen ook alle bankjes achter hen zich. Beetje mopperen dat ze nu vooraan zitten en liever achteraan hadden gezeten… Hoort erbij.

Op het grote digischerm open ik mijn presentatie. Slik… Toch nog 26 slides. Best veel. Hoe ga ik dat vol praten? Lukt het me hun aandacht te behouden? Enthousiast begin ik. Mijn nervositeit wegslikkend.

Ik geef mijn presentatie. De eerste slide gaat over mij. Wie ben ik? Ik probeer een grapje over mijn bengewatch verslaving op Netflix. Mislukt. Dan vertel ik maar serieus over wat KNZB is en doet. Ik probeer snel door te gaan daar waar het alleen informatie betreft. Bij SuperSpetters blijf ik langer hangen op elke sheet. Uitleg hoe we ermee begonnen zijn. Waarom we het hebben verzonnen. Wat de basis is. Wat lesgevers mogen verwachten van ons als KNZB. En wat verwachten wij van lesgevers.

Ik krijg aanvulling van een aantal leerlingen die op hun stage al SuperSpetters lesgeven. Ze ervaren het plezier van de leerlingen. Zelf vinden ze het heel erg leuk spelvormen te bedenken, spelletjes te introduceren. Gewoon de spelletjes van het schoolplein. Maar dan in het zwembad. Met als doel: spelenderwijs leren. Wat wij op kantoor hebben verzonnen, blijkt in de praktijk echt te werken!

Er komen mooie vragen uit de groep. Een aantal leerlingen had nog nooit van SuperSpetters gehoord. Nu wel. De theorieles loopt ten einde. De leerlingen krijgen advies mee voor de route naar het buitenzwembad. We ontmoeten elkaar daar weer. Alle leerlingen gaan afzwemmen voor het SuperSpetters diploma!

Aangekomen in het buitenbad begint het zachtjes te regenen. Ik loop terug naar mijn auto om paraplu’s te pakken. Ondertussen kleden de leerlingen en een van de zwemdocenten zich om. Dan breekt toch de zon door de wolken heen. In plaats van het gebruikelijke feestje bij afzwemmen, zwemmen de leerlingen het proefzwemprogramma. Ook het SuperSpetters diploma krijg je niet cadeau!

Het programma begint met gekleed zwemmen. Best nog heel zwaar! Ook voor deze groep. Dan de techniek van de zwemslagen, survival en het funelement: op tijd. Samen met drie leerlingen die niet zwemmen en de andere twee docenten van het keuzevak controleren we alle vaardigheden. Alle leerlingen zijn geslaagd.

Ze kleden zich om en wachten netjes op elkaar bij de verzamelplaats. Iedereen ontvangt zijn diploma. Ook de docent. Zij gaat na de vakantie in het buitenland zwemles geven. Ik beloof haar nog een pakket te sturen met informatie over SuperSpetters. Dan kan ze ons lesprogramma ook daar promoten!

Ik stap in de auto terug naar Amsterdam. Ik verwonder me over de vele bedankjes die ik van de leerlingen kreeg. De aandacht die ze hadden voor mijn presentatie. De leuke vragen die ze stelden. Het enthousiasme dat de meeste leerlingen hadden voor het afzwemmen. Wat een fijne groep. En wat een betrokken docenten.

Graag kom ik hier nog een keer terug voor een presentatie over ons SuperSpetters programma. Wat een fijne dag!